Carnaval!!!!

Na weer een pittige reis, ochtend van vertrek niet lekker.. details zal ik jullie besparen… maar behoorlijk beroerd in een veel te hete, onconfortabele, vertraagde bus en na 12 uur reizen, een lange, dure taxirit met een verschrikkelijk gefrustreerde, snauwende taxichauffeur en een enorme (carnavals)chaos in het verkeer… WELKOM in SALVADOR…

CARNAVAL:
3 miljoen mensen schijnen er met carnaval rond te lopen en dansen in de 4 verschillende cirquits; Barra, Campo Grande, Batatinha en Pelourinho.
In Barra, Campo Grande en Batatinha rijden ´Trios Electricos´ oftewel trucks, en op die truck staat een artiest of band.
Op de grote cirquits (Barra en Campo Grande) waren elke avond zo´n 20 artiesten en elke band of artiest heeft 2 trucks. 1 rijdt voorop met de band of artiest en een heel stuk daar achter rijdt de 2e. Beide trucks zijn voorzien van veel te veel speakers, w.c´s, een bar, een EHBOpost en een hoop mensen die dansen en cadeautjes het publiek ingooien (wat zorgt voor een hoop chaos).

Om die 2 trucks wordt 1 honderden-meters lang touw vastgehouden door gemiddeld! 1000 mensen!!! De touwvasthouders zijn arme mensen (van heel jong, tot heel oud, zwanger, broodmager enz.) zij krijgen voor een hele nacht (vooral voor de mensen die voor en achter staan, heel hard werken!) tussen de 4 en 8 euro en 2 flesjes water. En worden niet altijd even leuk behandeld door hun supervisors.

Binnen het touw staan heet ¨in de bloco staan¨… je hebt hiervoor een t`shirt nodig. Een t´shirt kost tussen de 30 en 600 euro voor 1 bloco, voor 1 avond.
De bloco´s hebben, doordat iedereen hetzelfde shirt draagt, één kleur. De standaart t-shirts mogen wel worden ¨gepimped¨ … dit wordt vooral door de meiden gedaan en je ziet de leukste creaties. In de bloco´s ben je ¨veilig¨. In de bloco´s gaat het los, wat geweldig is om te zien! Zeker wanneer er een nummer komt waar het hele bloco hetzelfde dansje op kan… een ongelooflijk gezicht met 1000den mensen in een bloco!

In de eerste plaats was ik nogal telleurgesteld in de carnaval. Geld voor T-shrirts had ik niet, wat betekend dat je ¨popcorn¨ bent en je carnaval doorbrengt aan de zijlijn kijkend naar de voorbijkomende bloco´s of tussen 2 bloco´s in. Tussen de 2 bloco´s in of op een goed plekje kun je alsnog prima feesten!
¨Popcorn¨ zijn betekend ook je carnaval doorbrengen tussen de chaos, arme mensen, zakkenrollers en vechtersbaasjes… en dit betekend absoluut heel goed uitkijken!

Verder dacht ik dat carnaval in Brazilie altijd met veel kostuums is… niet dus… dat is in Rio, de Sambadrome (waar je ook 130 euro per avond moet betalen voor de slechtse plek).
Én… ongeveer het eerste wat ik hoorde, aangekomen in Salvador was dat die avond Tiesto zijn eigen truck had…en daarvoor ben ik niet in Brazilie!!
Ik heb het bloco van Tiesto die avond voorbij zien komen… 1000den oranje shirts met een witte-Hollandse-leeuw op de zijkant… het leek wel koninginnedag!!

Langs de grote cirquits zijn ´Camarote´s ´ gebouwd. Dit zijn VIP-rooms waar je tegen betaling de hele avond in mag staan. Daar krijg je ook een T-shirt. De prijs voor een camarote ligt tussen de 25 en 300 euro voor 1 avond. In de duurdere zit eten en drinken inbegrepen.


CULTUUR! De zonen van Gandhi…
Hoe het precies zit met ´de zonen van Gandhi´ is ons niet helemaal duidelijk geworden… een jarenlange carnavalstraditie met een eigen bloco waar 10.000 ¨zonen van Gandhi´ in meelopen. Het zijn mannen verkleed in witte jurken met Delfsblauwe details. Ze dragen heel veel lange kettingsnoeren en sommige hebben ook flessen (vreselijke stink) parfum. Als zij een vrouw zien die hen bevalt proberen ze die te kussen… lukt dit… dan krijgt die vrouw een ketting van de Gandhi. Hoe specialer de vrouw (lees: tongzoen gekregen) hoe mooier de ketting die zij krijgt…
Dealen met de zonen van Gandhi betekende dus erg assertief zijn!!
Wanneer de zonen van Gandhi langs je lopen spuiten ze hun parfum op je (al een hond die zijn terratorium afbakend door tegen een paal te pissen).

Nog voor ¨een zoon van Gandhi´ binnen een straal van 1 meter kwam maakte ik hem met gebarentaal al héél duidelijk dat er bij deze dame enkel op de wangen gekust mocht worden… met als gevolg een hoop gesmeek en gladde praatjes! Maar… zonder ¨getong¨ toch 3 kettingen binnengesleept… en we stonken een uur in de wind!

Er zijn ook ´dochters van Gandhi¨… dit zijn er maar een handjevol… waarom?! .. geen idée!


MIJN CARNAVAL!

Vrijdag 1 februari
´s Avonds met Sharlini (meisje uit Nieuw Zeeland) naar het Barra cirquit. Corinda kan niet mee, ze heeft haar teen heel lelijk open gehaald en kan niet lopen. Op het cirquit kom ik vrienden uit Pipa tegen en we zoeken we een plek langs het cirquit waar wat ruimte is om te feesten! Een topavond! Leuke muziek… van Samba tot foute covers door een Braziliaanse band (´what a feeling, Rithem is a dancer e.d.)

Zaterdag 2 februari
Ondertussen een leuke club gevormd in het hostel met 3 Amsterdamse meiden, Robine, Emelie en Anneloes en Jonah en Dorien uit Utrecht. Corin kan ook weer lopen dus richting Barra cirquit. We zien de ¨overdagbloco¨ en gaan met de hele club opzoek naar een goedkope Camarote voor die avond.
Dit is (zichtbaar!) de drukste (en gevaarlijkste) dag en hoog boven de mensenmassa in de Camarote staan we veilig en het uitzicht over alle deinende bloco´s is ongelooflijk indrukwekkend!
Als we even voor de Camarote in de menigte gaan staan, worden we van alle kanten gerold … blijft bij een poging, van kale kippen valt niet te plukken… maar geen veilig gevoel, dus snel maar weer naar binnen!

Zondag 3 februari… de dag dat ik verliefd werd op Salvador.
Met de hele club overdag naar Pelourinho (deze dag had Corin haar camera mee... zie foto´s!), het oude stadcentrum van Salvador. Kleine straatjes, gezellige pleinen, gekleurde huizen, overal muziek, veel meer kostuum! Capoeiera en je kan overal je haar in laten vlechten.
Hier is overdag al vanalles te beleven en zie je dit stadsdeel zich klaarmaken voor weer een avond feest. Overal worden de ´zonen van Gandhi´ aangekleed op straat. Mutsen van handdoeken worden door vrouwen om hun hoofden vastgenaaid.
Lekker de ruimte en een heerlijke sfeer!
Begin van de avond terug naar Barra (hier is het hostel), deze avond niet meer er op uit.

Maandag 4 februari
Overdag met Corinda en Robine over het ¨lege¨ Barra cirquit gelopen. Indrukwekkend om te zien hoe de arme mensen hier 5 dagen camperen in de pislucht, zich wassen in de zee en liggen te slapen in de volle zon, op of onder (als tenten gespannen) plasticzakken of onder vrachtauto´s.
Langs de kust is een heuvel met een beeld van Jesus… onder aan de heuvel is van restmaterialen een heus tentenkamp gebouwd. Het heeft iets weg van een festival en ziet er zelfs een soort van gezellig uit. Je er ziet mensen hun dagelijkse en huishoudelijke dingen doen. De Afrikaanse afkomst is zo goed voelbaar, de mensen zijn zwart en overal lopen mensen met dingen op hun hoofd.
Na een gezellige lunch in het hostel eerst naar het Barra cirquit met Corin en Sharlini om de ¨zonen van Gandhi´-bloco te zien, die is vandaag in Barra. Flink ondergespoten en weer een ketting rijker.
´s Avonds terug naar Pelourinho. Onderweg komen we een jongen tegen die we de dag ervoor hebben zien zingen terwijl allerlei kinderen muziek maakte (een vrijwilligersproject). Een gezellige bus, leuk contact met de locals. De ¨zanger¨ (die ook sieraden maakt, bioloog is en met computers werkt) loopt nog een tijdje met ons mee.
Deze avond zien we een Gay-contest met travestieten, eten we tussen de drumbandjes en optochtjes en kijken we naar het Rio-carnaval op tv, op het terras. Na het eten richting de openlucht-reggae-bar… onderweg krijg ik de vaandel van een traditioneel-gekostumeerd- optochtje in mn handen geduwd en dans ik met de optocht mee, ook wordt ik ten dans gevraagd door een man in een glimmend pak, mn salsalesjes komen hier goed van pas!
Het optochtje eindigd op een podium en we blijven nog een tijd bij hen kijken! Ook van het podium blijven ze contact met ons zoeken en we dansen entousiast mee! Wat een energie! Een hoogtepuntje! Vervolgens naar de reggaebar waar ik een hele leuke jongen ontmoet, Jarder (de eerste niet opdringerige Braziliaan! Olé!) waar ik de hele nacht mee dans…we spreken af voor de volgende avond.


Dinsdag 5 februari
Pelourinho is zo gezellig, we (Corin, Robine en ik) gaan weer terug! Pelourinho ligt op een berg. Om er te komen moet je vanaf het plein waar de bus aankomt met een lift omhoog. Vandaag staat er een rij van 100 meter voor de lift. Gelukkig komen we onze vriend ´de zanger/jongerenwerker/bioloog/sieradenmaker/computerman´ weer tegen… we vragen aan hem of we niet te voet naar boven kunnen. Dat kan, niet de veiligste weg, maar omdat we geen waardevolle spullen bij ons hebben en onder zijn begeleiding kan het wel.
Hij leidt ons door de oudste straat van de provincie Bahia (hier zaten vroeger de prosituees van de mariniers)
We komen boven bij het punt waar het Batatinha-cirquit begint, het is er druk.
Om half 7 halen we Emelie en Loes op boven aan de lift. We hangen de hele avond wat rond op de pleinen van Pelourinho en kijken shows en optochten.
Nog voor de afgesproken plek loop ik al in de armen van Jarder. We trekken de hele avond samen op. Hij heeft die dag een ketting voor mij gemaakt van haaientanden, met bijpassende oorbellen en pen en papier meegenomen zodat we met tekeningetjes wat beter kunnen communiceren! Het is ´s avonds best even k*t om afscheid te nemen…

Woensdag 6 februari
We vertrekken uit Salvador naar Praia do Forte…


WAT EEN INDRUKKEN!!

Het grote verschil tussen arm en rijk.
Die 1000den touwvasthouders om een bloco, de kindjes en hoogbejaarden die op hun blote voeten tussen de mensenmassa blikjes verzamelen (krijgen 80 eurocent voor 10 kilo blik), zwangere vrouwen die heel de nacht, elke nacht, op hun benen staan om bier te verkopen, al die mensen die 5 dagen in zelfgebouwde tenten met de hele familie, in de stank en de hitte, op het cirquit wonen.
De rijen politiemannen en militairen.
De enorme mensenmassa!
De muziek!
De enorme gekte en chaos!
De uitzinnigheid!
Helaas ook de agressie!
Al die verkopers, zoveel!!!! met koelboxen langs de weg of op hun hoofd… met loeihete bbq-tjes dwars door de menigte… met kettingen, kaugum, sigaretten enz.
Het continue aangesproken, aangekeken of aangeraakt worden door de Braziliaanse mannen.
Al die straatkinderen…
De stad Salvador opzich… wat een ongelooflijke stad!

Carnaval… totaal anders dan ´het uitbundige feesten (voor mijzelf dan, want er werd heel uitbundig gefeest!) en enorme parades in kostuum´ wat ik verwachtte… maar absoluut een overweldigende ervaring om nooit meer te vergeten!!!!