In de wolken!

Hallo lieve allemaal!

Gisteravond laat terug van een onwerkelijke, adembenemdende en erg gezellige roadtrip!! Zouden eigenlijk direct de bus in moeten naar Bolivia, gelukkig tickets kunnen ruilen en een dagje meer in Salta.
Helaas verloor ik gisteren de Yatzee-om-wie-de-auto-terug-moest-brengen en ging de wekker weer om 7 uur... ben nu afgedraaid en geen puf voor een verhaal over de afgelopen (geweldige) maand! ... volgt snel...

wel alvast foto´s!!

dikke zoenen!!

25 APRIL, VANDAAG DE DAG...
een rustdag in Tupiza-Bolivia, waar we (Ik, Doris en Daniel van de roadtrip en 2 Zweedse meiden) gisteren na een nacht in de bus, heel vroeg in de morgen een grensoversteek te voet en nog 2 uur hobbeldebobbeldebobbel-in-een-stinkende-bus doodmoe zijn aangekomen (en vervolgens alle 5, overdag 7 uur hebben liggen tukken!).

Vandaag samen met Doris (Oostenrijk) een 2 daagse trekking te paard geboekt (morgen) en een 4 daagse, veelbelovende, 4x4 tour met eindbestemming de zoutvlaktes in Uyuni (maandag)... dit alles kost bij elkaar nog geen 140 euro (incl. 3 maaltijden entreebewijzen en slaapplekken!)... echt ongelooflijk!

De hostels zitten zonder gas (landelijk probleem zeggen ze) kunnen niet koken en MOETEN dus uit eten, ook dat kost z.g.a. niks en we leven als ¨God in Frankrijk¨!!!

NU!... EEN VERSLAG VAN AFGELOPEN MAAND!!!


WWOOFen BIJ DE KRISHNA´s
Na 5 1/2 week Buenos Aires , maandagmiddag 31 maart samen met Lee en Neal (Zuid Afrika) met de trein naar ´General Rodriques´... het laatste stuk met de taxi die ons via een zandweg met enorme holen uiteindelijk afzette tussen de weilanden, voor het hek van ´Finca Nueva Vrndavana´. http://www.ecoyogapark.blogspot.com/

We hadden wel gelezen op de Wwoof-site; In a Hare Krsna stlye community. Semi-religious lifestyle of the community but not enforced on guests... alsnog hadden alledrie geen idee wat te verwachten en waren de eerste 24 uur wel een beetje overrompeld door Krishna´s (niks semi-), hun gebruiken en regels, de tempel, de ceremonies, alles wat er zich dagelijks binnen deze commune afspeeld en de muziek... altijd!!! Hare Krishna-muziek, meestal mantra-achtige, weinig afwisselende (om gek van te worden!!) melodiën en ritme´s, heel soms Hare Krishna-rock, Hare Krishna-salsa, Hare Krishna-reggae en zelfs Hare Krishna-electronische muziek!

De volgende ochtend zaten we om 8 uur in kleermakerszit in de tempel te kijken naar een klein groepjes mantra-zingende en mediterende Krishna´s en een ritueel omtrent de goden (in de vorm van een aantal kleurige, met bloemen behangen stenen poppen). In een speciale keuken voor Krishna (waar wij niet mochten komen) wordt 7 x per dag voedsel bereid voor de goden/ poppen in de tempel. Ook worden de kleren van de poppen een aantal keer per dag verwisseld door de vrouwen.
Alle vrouwelijke Krishna´s worden ´Madres´ genoemd... en zo werd ook ik die 2 weken aangesproken door de mannelijke Krishna´s.
Mannen en vrouwen slapen apart en mogen niet in elkaars huisjes komen. Ik deelde een kamer met Elise (Nieuw Zeeland) in het huisje van de Madres, allemaal jonge meiden, begin 20 die in de Finca wonen en studeren.
De andere 3 Wwoof-ers, Lee, Neal en Jona (USA) sliepen in het mannenhuis.

Elke ochtend stonden we om 7 uur op en om 7:30 hielpen we bij het maken van het ontbijt. Om 8 uur begonnen we met werken (2 x hebben we bij de ceremonie gezeten). 3 dagen werkte we in de tuinen van Mark (een Engelsman) en Sol (Colombiaanse) die met de kinderen van Sol in een huis op de Finca wonen. Planten herplanten in een tuin in de vorm van ¨Krishna´s oog¨ en onkruidwieden e.d. in de groentetuinen.
2 dagen deden we andere dingen (huizen schilderen en tuinstoeltjes, afwassen, het veld paardepoepvrijmaken of helpen bij de bouw van de Truly).
De Truly is dat aparte gebouw wat je op de foto ziet, een tempel in aanbouw. In Peru zijn een tiental Truly´s, dit is de enige in heel Argentinië!

Dagelijks trainde ik één van de 2 ossen (Jay en Vi-jay genaamd, naar Krishna-goden). Ik leerde hem commando´s om in de toekomst in de tuinen te kunnen werken. De andere os had iets aan zijn been en ik hielp 1 van de vaste krachten, Martin (die mij weer hielp bij het trainen) met het geven van medicatie. Ook ontfermde ik mij over ´Richie´ een stokoud paard. Ik gaf hem wat extra eten, verzorgde zijn ontstoken oog of gaf hem een wasbeurt.

We werkte elke dag van 8 tot 12 en 3 tot 7. Tussendoor lunchde we uitgebreid met iedereen die die dag op de Finca was (Krishna´s van heinde en ver, komen en gaan) soms met 20 soms met 8 man. Altijd vegetarisch, altijd lekker!

Mijn laatste dag op de Finca was er een festival en waren er zo´n 100 Krishna´s die voornamelijk de hele dag op de grond van de tempel naar een belangijke Guru uit Chili kwamen luisteren en aan t eind van de dag gezamenlijk mantra´s zongen (probeer ik een filmpje van te plaatsen).


BACK ON TRACK
Maandag 14 april afscheid genomen bij de Krishna´s en met Neal naar Buenos Aires gereisd. Ik wilde persé direct doorreizen naar Salta, bang om, wanneer ik een nachtje in B.A. zou blijven, ik wederom een tijd langer zou blijven hangen... het was tijd om verder te gaan. Gelunched met Neal, busticket bemachtigd en nog even een kop koffie kunnen drinken met mn vriendinnetje Sol.

Na een prima busrit van 20 uur dinsdag aangekomen in Salta, even wat gegeten en wat rondgelopen en daarna in bed gekropen voor een siesta.
In mn droom had ik buikpijn... helaas bleek die bij ontwaken niet weg en een uur later was ik hondsberoerd... voedselvergiftiging. Het hostel heeft ´s avond´s de dokter gebeld en om 22:30 had ik 2 artsen aan mn bed die mij een injectie in mn bil gaven om mij te laten stoppen met overgeven (wat werkte!).
2 dagen bij moeten komen.


HIT THE ROAD!!
Totaal geen zin in tourbussen, dus ik besloot een roadtrip te organiseren. Was van plan om wat A4tjes in verschillende hostels te hangen om mensen te vinden maar nog voor het ontbijt had ik 4 personen.
Doris, het meisje wat boodschappen voor mij deed toen ik ziek was... en 2 nieuwe gezichten, Daniel uit Zweden en Daphna uit Canada (een Reiki-master!... erg leuk!)

Zelfs een fotograaf van National Geographic kan op beeld niet vastleggen hoe mooi, hoe gigantisch, hoe facinerend, hoe ontroerend, de gebieden, de natuur, de bergen, de rotsformaties, de valeien, de kleuren zijn waar wij 4 dagen doorheen zijn ge-road-tript... werkelijk, onwerkelijk!

Een ongelooflijke intense tocht!!... en ook echt oergezellig!!

De 2e dag was een hoogtepunt! wakker geworden in een bergdorpje ´Tilcara´, wat rechtstreeks uit de bergen gegroeid leek. Eerst hebben we de ruines van het dorpje bezocht. Ik zou die dag beginnen met rijden... nog nooit zo iets engs gedaan!! Via een smal grindweggetje stijl een berg op zigzaggen, met een afgrond 1,5 meter naast de auto, en een auto die de hellingen niet trok!! (mam! je had me moeten zien!)
Vervolgens via Purmamarca (het allerschattigste bergdorpje ooit!!) met de 7 kleurige berg, een boom van 1000 jaar en een kleurige markt naar de zoutvlakte geweest, dikke pret!
Na de zoutvlaktes bleek de kaart kwijt, verdwaalde we en besloten we terug te gaan naar Purmamarca... we reden weer langs de zoutvlakte, indrukwekkend in de nacht met volle maan!!

We hebben hoog in de bergen in de wolken gereden! Heel veel dieren op en langs de weg gezien, met de ezeltjes als favoriet!
Gauchos langs de weg. Huisjes in the middle of nowhere. Sneeuwtoppen in de verte op een snikhete dag! Geen andere toeristen te bekennen!
Ik had 100den foto´s meer kunnen maken, je kunt gewoon niet overal stoppen!

Een hoogtepunt!!!